Imię i Nazwisko : Ino Imazuki
Pokemon, którego chcę adoptować : Deerling
Dlaczego to ja powinnam go adoptować? :
Wchodząc do wielkiego pomieszczenia, pełnego klatek z pokemonami zauważam młodą kobietę stojącą przy okrągłej ladzie.
-Witaj, jestem Erika, właścicielka centrum adopcyjnego. Ohh... Jak dawno mnie nikt tu nie odwiedzał. Przyszłaś po pokemona?- Zapytała uśmiechnięta od ucha do ucha jasna twarzyczka.
Ja niechcąc urazić Pani Eriki, po prostu przytaknęłam.-Bardzo bym chciała zaadoptować małego Deerling'a. Czy ma może pani takiego pokemona?-
-Tak.-Przytaknęła.-Jasne jest akurat tylko jeden- Erika odrobinę pobladła.
-Czemu Erika pobladła?-Wykrzyknęłam i złapałam panią Erikę za rękę.
-Bo to mój ulubiony pokemon i mam go najdłużej w adopcji, bardzo się zaprzyjaźniłyśmy i nie jestem pewna, czy będziesz się nią dobrze opiekować, ale zaufam ci. Tylko musisz mi powiedzieć, dlaczego to ty, powinnaś go adoptować?
Rzecz jasna, ja o niczym nie myśląc, palnęłam wielkie głupsto. I chodź starałam się jak mogłam nie udało mi się tego wycofać. Ale pani Erika zaczęła chichotać na wszytskie strony świata. Ja sie do niej przyłączyłam i po chwili zastanowienia dałam dokładny opis.
-Wie Pani Erika, sądze, że ja powinnam go adoptować, ponieważ kocham trawiaste pokemony. Deerling jest akurat w połowie, albo nawet w całości nim.- Gdy powiedziałam w połowie, albo nawet w całości zaczęłam się leciutko śmiać. - I chodź jestem nową trenerką dbam o swojego Shroomish'a, a tak samo będę dbać o Deerling'a. Sądze, że jeszcze nie dość jest argumentów więc rozwinę swoją wypowiedź.- Tu kaszlnęłam.- Czy mogłaby mi Pani zrobić herbatę?-
-Jasne.-Odpowiedziała pani Erika, która po zaparzeniu herbaty i wyprawieniu tradycyjnego rytuału, zaczęła pić swoją herbatę.-
-Prawdę mówiąc nie wiem jakich jeszcze argumentów użyć.- Erika uśmiechnęła się.- Ohh... Te dwa z zupełnością wystarczą teraz tylko myśl co o tym powie szefostwo.- Ja dokładnie o niczym nie wiedząc, po wypiciu herbaty i pożegnając panią Erikę wróciłam do hotelu w którym nocowałam....