Każda podróż zaczyna się prawdę mówiąc tak samo. Wstajesz, ogarniasz się i ruszasz w podróż, uprzednio pakując wszystkie niezbędne rzeczy. Z tobą nie było inaczej, więc po kilku standardowych czynnościach byłaś gotowa na przygodę. Twój pokemon wiernie czekał na ciebie, a kiedy go zawołałaś, dał głos szczęśliwy, że nareszcie zaczyna się wasza wspólna podróż. Wyszłaś z domu i zobaczyłaś przed sobą żwirową drogę, usypaną wieki temu. Na prawo miałaś las, w którym się wychowałaś, po lewej łąkę z widokiem na polne pokecentrum, a przed sobą drogę do miasta, zapewne było to Cherrygrove City, jedno z nielicznych miast w Jotho nie posiadające lidera sali, ani możliwej odznaki do zdobycia. Gdzie się wybierzesz?

Twoim głównym celem na chwilę obecną było znalezienie jakiegoś pokemona, którego mogłabyś złapać już na start, mając jakieś zabezpieczenie przy ewentualnych potyczkach z trenerami. Taka postawa nikogo nie dziwi, gdyż każdy, nawet początkujący trener wie o takich rzeczach. Twój Houndour średnio widział opcję dzielenia się tobą z innym pokemonem, no ale dla ciebie zrobi wszystko, więc gdy rozkazałaś mu wybrać drogę, zaczął obwąchiwać cały teren i wszystkie możliwe warianty. Zatrzymał się dopiero przy drodze do lasu, która wydawała mu się idealnym miejscem na złapanie jakiegokolwiek stworka. Poke-pies dał głos i wskazał łepkiem właśnie tamten kierunek.

Las to z pewnością dobre miejsce do łapania pokemonów, pytanie jednak czy znajdziesz dla siebie odpowiedniego. To już zostawimy na później, gdyż właśnie zaczęłaś zabawę ze swoim pokemonem. Yoshi oczywiście szybko cię dogonił, gdyż był to urodzony pokemon łowca, który długie czy też krótkie dystanse ma we krwi. Bieg sprawił mu wielką frajdę i już po chwili, oboje byliście w lesie, a raczej przy jego wejściu. Po prawej stała wbita, drewniana tabliczka z napisem "Northwood Forest". Na drzewach zauważyłaś kilka Pidgeyów oraz Caterpie.

Pokemon wygrał z tobą wyścig oczywiście, ale ty skupiłaś się na spotkanym stadzie Pidgey'ów. Wybrałaś sobie jednego z nich do przeskanowania, a pokedex zrobił już swoje:
- Pidgey, normalno - latający Pokémon wróbel. Ewoluuje w Pidgeotto, a następnie w Pidgeota. Pidgey jest bardzo potulnym Pokemonem. Często używa swoich skrzydeł aby wzniecić tumany kurzu zamiast atakować. Pokemon ten jest idealnym celem dla początkujących trenerów. - to pierwsze słowa, które zostały wypowiedziane przez twój nowej-wersji pokedex. Kilka ptaków odleciało, zostawiając jednego z nich samego. Najwidoczniej był to albo jakiś odmieniec, czarna owca, bądź samotnik, który na skrzydle miał bliznę w kształcie małej rysy. Zapewne jakiś kłusownik zaatakował go jakimś ostrym przedmiotem.

Pokemon spojrzał na ciebie obojętnym wzrokiem, chcąc przekazać ci wyraźnie informacje, że nie interesuje go w tym momencie rozmowa z tobą. Pidgey ziewnął przeciągle, dodając do swojego niezainteresowania odrobinę wredoty i arogancji. Zleciał z drzewa i stanął na ziemi, przy czym zaczął sobie konsumować trawę, która wyrastała tuż pod samym drzewem. Twój Houndour warknął na poke-ptaka, a ten odpowiedział mu atakiem piaskiem, przez co oślepił na moment twojego pupila. Najwidoczniej mały ptaszek nie da sobie w kaszę dmuchać.

Ptak najwidoczniej miał w ciebie wywalone, mówiąc kolokwialnie. Ziewnął przeciągle i po prostu odleciał, nie chcąc dalej prowadzić tej nudnej jak flaki z olejem rozmowy. Kilka Spearow przyglądało się tobie, gdy tak leżałaś na gałęzi. Nagle... na twoje piersi spadł mały Munchlax, chyba dopiero co się wykluł z jajka, bo był naprawdę niski jak na przedstawiciela tego gatunku. Natychmiast przytulił się do twoich krągłości i jego minka okazała zadowolenie, najwidoczniej potraktował je jako poduszkę.

Pokemon niespecjalnie chciał opuścić twoje duże poduszki, przez co od razu humor mu się pogorszył. Twój Houndour wyraźnie był wkurzony i zazdrosny o ciebie. Bądź co bądź on nie miał nigdy możliwości bawić się w ten sposób, przez co Munchlax od razu mu podpadł. Skierowałaś pokedex w stronę małego poka.
- Munchlax, pokemon przypominający małego niedźwiedzia. Ewoluuje w Snorlaxa. Uwielbia leżeć i się lenić, przy okazji podgryzając jakieś smaczne jagody. - niedźwiadek się uśmiechnął i zaczął skakać z radości. Chyba spodobał mu się jego opis w pokedexie, który przedstawiał oczywiście prawdziwą naturę każdego stworka tego gatunku.