[To co robi twój pokemon opisuję głównie ja, choć nie mam zastrzeżeń co do twoich opisów. Mam jednak pretensje do tego, że opisałeś już kawałek drogi jaką przebyłeś co jest moim zadaniem, a także wybrałeś sobie porę dnia, co również nie jest mi na rękę.]

Oślepiły was promienie słońca, które powoli zaczynało świecić swoim pełnym blaskiem. A to z powodu tego, że chmury, które zbierały się w mniejszych ilościach na niebie, całkowicie zniknęły, dając pole do popisu promykom i światłu. Mając swoją torbę oraz wiernego przybocznego - Bulbasaura, przemierzaliście las, który stanowił izolację twojej rezydencji od reszty świata. Nie jeden gość pewnie się tu zgubił, licząc na to, że uda mu się obejść jakoś wasze zabezpieczenia i znajdzie jakiś odkryty zakamarek wili, w której doszło do niechlubnego zabójstwa twojej siostry. Jak narazie, nic nie zapowiadało się na to, abyś znalazł jakiegoś pokemona. Wszystkie się pochowały gdzieś, a nie interesują cię zapewne Kakuny czy też Metapody, które wisiały na niciach, stworzonych przez swoje pierwotne formy.

Nie można powiedzieć, że twoja zemsta pokrywa się z drugim celem jakim jest zdobycie wszystkich pokemonów, ale poniekąd można to ze sobą jakoś powiązać. Będziesz przecież podróżować po świecie, chcąc znaleźć mordercę siostry, dzięki czemu poznasz wiele gatunków pokemonów, żyjących w różnych warunkach, od wysokich gór, aż po głębinowe nory. Teraz jednak przed tobą stał wielki las, który powoli zaczynał się kończyć. Być może to dlatego, że twoje tempo, które narzuciłeś było bardzo szybkie. Doszedłeś do pewnego rozdroża. Miałeś do wyboru dwie opcje. Prawo - wyjście z lasu, kierowanie się do miasta Viridian City, albo lewo - udanie się w nieznane tobie zakamarki tego lasu. Którą drogę wybierasz?

Viridian City był chyba lepszym wyborem, niż nieznany zakamarek lasu. Bądź co bądź, mogłeś się tam spodziewać chyba tylko pokemonów typu Robak, które przydatne są wyłącznie na Mroczne pokemony. Istotnie, zasadzka na Arceusa mając przy sobie tylko niedoświadczonego Bulbasaura nie była dobrym pomysłem, co prawda ty z taką psychą jesteś zdolny to zrobić, ale całe szczęście przemyślałeś to kilka razy. Wraz ze swoim pupilem wyszliście z lasu izolującego twoją posiadłość od reszty świata. Weszliście na wyrobioną, piaszczystą drogę, która jak narazie kończyła się za pewnym pagórkiem. Co było za nim? Zapewne było już widać odległą panoramę miasta Viridian, które było twoim celem.

Twój tok myślenia był błędny. Dlaczego? Otóż, Eevee nie może uczyć się ataków innych typów, poza kilkoma wyjątkami typu Toksyny, czy też Taniec Deszczu, co prawdę mówiąc nie są zbytnio wymagające i każdy randomowy pokemon potrafi się ich nauczyć. Dopiero po wyewoluowaniu potrafi wyuczyć się ruchów pod dany typ. Jak narazie na horyzoncie nie widziałeś ani jednego stworka, nie licząc oczywiście Hoppipów, które latały sobie po polance, ale nie oszukujmy się. Te pokemony nawet do treningów nie są odpowiednie, gdyż są po prostu słabe. Powoli czułeś, że im bliżej jesteś pagórka, tym twoja głowa zaczyna cię bardziej boleć. Coś tu było nie tak i chyba najwyższy czas zbadać okolicę.

Twoje przeczucie tym razem cię nie zawiodło. Szedłeś cały czas pod górę, a ból stale się nasilał. Na samym końcu swojej wędrówki nagle ustał, a ty jak się okazało byłeś w dziwnej, psychicznej barierze, z której mogłeś wychodzić normalnie kiedy chcesz. Najwidoczniej było to jakieś pole ochronne przed czymś o wiele silniejszym. Zauważyłeś, że ten rodzaj tarczy psionicznej wytwarza Drowzee. Akurat on charakterystycznie używa swoich umysłowych zdolności, gdyż tańczy przy tym falując rękami. Skinął w twoją stronę głową, pokazując abyś śmiało się przybliżył i przy okazji rozluźnił.

Co racja to racja. Drowzee należał do pokemonów, które poza leniwym wyglądem wyróżniają się charakterystycznym tańcem, podczas wielu swoich psychicznych ruchów. Nie jeden koordynator ma w swojej drużynie tego stworka, gdyż taki taniec z pewnością polepsza ocenę jurorów podczas występów. Niemniej jednak trenerzy, a nawet rangerzy korzystają z jego usług, ponieważ po przemianie w Hypno, ten pokemon staje się bardzo niebezpieczny, a jego jeden ruch może przesądzić o zwycięstwie lub klęsce. Podczas tańca, psychiczny stworek wskazał ci ręką coś na przeciw niego, a był odwrócony do ciebie bokiem.

Drowzee widząc twój ból głowy, machnął tylko ręką, a ty od razu odzyskałeś swobodę umysłu. Najwidoczniej był to jakiś atak wpływający na twoją psychikę, który tenże psychiczny stworek zablokował. Spojrzałeś w stronę wskazaną przez małego "tancerza", o ile można go tak w ogóle nazwać. Widziałeś w oddali jakąś postać, pewne jest jedno - to pokemon, jednakże jest zbyt daleko żeby określić co to za stwór. Najwidoczniej to on był sprawcą, całego twojego bólu, oraz związków psionicznych wokół bariery stworzonej przez Drowzee'go.