Alice Adventure- Love, friendship and sacrifice


                                                                                      Rozdział 1.
                                                                          "pierwsze koty za płoty"

Brrrrr…..- zadzwonił budzik Alice, która dziś zaczynała swoją przygodę…
-Mała wstawaj! Jedz szybko śniadanie i zbieraj się do profesora po swojego pierwszego pokemona- Krzyknął tata dziewczynki z niższego piętra…
Znów zaspałam!- Pomyślała dziewczynka po czym szybko wstała i ubrała się.
Już po chwili było słychać kroki, które schodziły schodek po schodku.
-SZYBKO! Zostało Ci zaledwie pół godziny!
-Wiem, wiem! Już „lecę”- Dziewczynka szybko zjadła śniadanie po czym od razu pobiegła w stronę drzwi.
-Hej! Alice a plecak? I umyj się bo jesteś cała brudna.-dodał jeszcze tatuś…
-Oj masz rację!- Dziewczyna wróciła na górę szybko spakowała plecak i pobiegła ponownie w stronę drzwi- Pa tato! Będę dzwoniła!- Po czym wybiegła z domu…
Biegnąc w stronę laboratorium Alice uderzyła w coś…
-Ej uważaj jak chodzisz! Ślepy jesteś czy co?- Dziewczynka przyjrzała się osobie.- Aha… To drzewo.
Następnie wstała szybko i otrzepała się po czym znów ruszyła w stronę laboratorium. Gdy była już na miejscu zobaczyła ogromną kolejkę…
No super! Teraz to wiem, że nie dostanę jakiegokolwiek pokemona - pomyślała. Kiedy już miała wracać do domu zobaczyła, że ta kolejka była ustawiona do budki z hot-dogami…
-Super! Może jednak mam szansę mieć swojego startera…- Alice szybko pobiegła do drzwi laboratorium, kiedy nagle one się otworzyły…
-Auć!- Krzyknęła.
-Ale urwał!!!- wykrzyczał ten, który wychodził z laboratorium.
Alice spojrzała na niego z miną zażenowania.
-Dziwny jesteś…- Powiedziała szczerze Dziewczynka, po czym wstała i weszła do laboratorium.
-dzień dobry! Ja po swojego pierwszego pokemona…
-Witaj! Ty pewnie jesteś Alice prawda?- Zapytała profesor Araragi.
-Nie święty mikołaj
-Więc ja poproszę o…- nie zdążył dokończyć.
- Dobra to ja Alice…- Powiedziała zirytowana dziewczynka.
-Więc o ile mi wiadomo to kochasz pokemony wodne… mam tu dla ciebie jednego…- pani profesor wyciągnęła jeden pokeball i wypuścił pokemona.- To Mijumaru idealny dla ciebie…jest on duszą artysty…
- Och jaki słodki- podbiegła do niego i przytuliła go…Mijumaru się to spodobało- To ja go wezmę…
-Dobrze oto twój pierwszy poke…- Zanim profesor dokończyła, po dziewczynie nie było śladu…
Już kilkanaście metrów od laboratorium Alice przypomniała sobie o hot-dogach…
-no cóż… zjem kiedy indziej…
Nagle Mijumaru zaczął się śmiać
-Mijumaru spokój! Bo nie kupię farbek!- zagroziła mu. I zadziałało…- To co? Ruszamy dalej?- Zapytała dziewczynka i zaczęła iść przed siebie…


                                                                                       Rozdział 2.
                                                                   "Miłość od pierwszego wyjrzenia"

-Uf...Ale jestem zmęczona- Powiedziała Alice po długiej drodze poprzez las.
-Miju...Mijumaru-  zaczął się śmiać Mała wydra, po czym dziesięcioletnia dziewczyna zrzuciła go z ramienia...
-Jak jesteś taki rozbawiony to sam idź!- Krzyknęła lekko zbulwersowana.
Idąc dalej Alice potknęła się o czyjąś nogę.
-Hej! Ślepoto jak siedzisz ?!-Zapytała zirytowana Alice.
-NIEEEEEEEEEEE! mamo jeszcze pięć minut!-odpowiada jeszcze zaspany i najwidoczniej nie do końca kumaty chłopak xD
-Spokojnie dzisiaj so...łał!- Jaki przystojny-pomyślała...- je..je...jestem Alice- przełknęła ślinę- a ty przysto...?- powstrzymała się od powiedzenia przystojniaku.
-Jestem John...John Sheppard- po tych słowach wstał i pocałował Alice w rękę.
Dziewczyna zarumieniła się...
-A no masz jakiegoś pokemona?- zapytała...
-tak, ale jeszcze jest malutki...oto on- zza pleców Johna wyszedł malutki purotooga.
-Och jaki słodki, mój to przemądrzały mijumaru...
-To super. O ile mi wiadomo Mijumaru to typ wodny a mój puro także...może...chciałabyś podróżować ze mną?
Alice bez zastanowienia odpowiedziała:
-Tak...znaczy nie...znaczy tak!- odpowiedziała skacząc z radości dziewczynaa...
-Co ty robisz?- zapytał
Alice ze szczęścia tak skakała, że zasłabła
- To co ruszamy?- zapytał
-oczywiście!
Ruszyli w dalszą...
A co z pokemonami? oczywiście podczas drogi rozmawiają ze sobą...


                                                                                        Rozdział 3.
                                                                            "wodna niespodzianka"


Pokemony po długiej rozmowie stwierdziły, że trzeba oddzielić Alice od Johna... Tak więc zrobiły. Pokemon Dziewczynki i chłopaka  podeszli do swoich właścicieli i zaczęły do nich "mówić"...
-Może jednak to nie ma sensu?- pomyślała dziesięciolatka...- To jasne, że to nie ma sensu...jestem od niego o 6 lat młodsza...
Alice nie zastanawiając się dłużej podeszła do Chłopaka i zaproponowała:
-Może ruszajmy dalej John...Co ty na to?- Zapytała i ruszyła nie zbaczając na decyzję Johna.
Chłopak popatrzył najpierw na Puro, a potem na dziewczynę i ruszył za nią...
-Jesteś na mnie zła?- Zapytał
-nie skądże!
- to co się stało?
-Nic naprawdę...-Alice zakończyła rozmowę...
Po kilkunastu minutach wędrówki po lasach, obok jezior i po drużkach leśnych, wreszcie dotarli nad piękną plażę gdzie Alice postanowiła się położyć na piasku.
-Ale tu ładnie, prawda, John- powiedziała do Johna po raz pierwszy od kilku godzin...
- Tak masz rację...
Mijumaru od razu wyciągnął kredki, które dostał od Alice i zaczął malować...A Puro mu pozował.
-Hehe- uśmiechnęła się dziewczynka- Ale mój Miju jest Artystą
-Tak, a mój Puro świetnie pozuje- i zaczęli się oboje śmiać...
Gdy Alice miała zasnąć, z wody wyskoczył Jakiś chłopak W samych gatkach do pływania i z rurką do oddychania, krzyczał
-Gyarados mnie goni, Gyarados mnie goni- I tak w kółko...gdy Dziewczynka przypatrzyła się dokładnie to był to Magikarp...
-hej spokojnie...- mówi Johny, ale chłopak z rurką nadal biega.- HEJ! spokojnie to tylko magikarp!
Nagle mały magikarp zaczął się świecić...a po chwili z małej rybki wyrósł ogromny Gyarados!
Teraz wszyscy biegali i krzyczeli:
Gyarados nas goni, Gyarados nas goni...
Nagle z drzew wokoło plaży zaczęły spadać liście...Z jednego drzewa ni z tond ni zowąd wyskoczył Roserade i zaatakował Wielkiego Smoka wodnego Kolczastym biczem. Widać było, że Wielki stwór był bojaźliwy bo uciekł nim wybawiciel naszych bohaterów zdążył dokonać swego czynu...
-dziękujemy Ci Roserade- uśmiechnęła się Alice- może masz ochotę się do nas dołączyć?-Mijumaru wskoczył dziewczynki ramię...
mały kwiecisty pokemon nie był zdecydowany...lecz po jakimś czasie zdecydował się dotknąć pokeballa Alice i tam zostać...
-Super! mam Roserade!...aha a ty jesteś...?- odwróciła się do chłopaka w gatkach do pływania.
-Tom...znaczy jestem Tom!- stwierdził chłopak.
-Tom powiadasz, Spoko.- Zapytał wyluzowanym głosem John.
-Dzięki- odpowiedział Tom.
-aha... a jakiego masz pokemona?- zapytali razem Alice i John
-Ja no ja mam Tsutaraje...-pokazał pokeball z tym stworkiem.
-To super wypuść go...-znów krzyknęli zgodnie ze sobą.
I tak Tom uczynił
-Fajny- podeszła do niego Alice- Strasznie słodki!-zaczęła go głaskać.
-Uważaj on....- przemoczony jeszcze chłopak nie zdążył dokończyć kiedy mały wąż ugryzł dziewczynkę.
-Auć! Normalnie jak wąż!- Krzyknęła
-No bo...a zresztą nieważne...- Powiedział lekko rozśmieszony John.
dzyń, dzyń- zaczęła dzwonić komórka Toma.
-O nie! to mama muszę lecieć...To cześć do zobaczenia w przyszłości-krzyknął Tom z daleka
-to pa!- krzyknęli. Następnie znów ruszyli w podróż..
-Ej Alice o co Ci dzisiaj chodziło?- zapytał John.
-nieważne...- zakończyła dziewczynka...
I tak z nowym pokemonem Alice, Roseradem ruszyli w dalszą podróż...

C.D.N.

Ostatnio edytowany przez Storm (2010-10-04 17:39:00)