Nathaly przystanęła. Teraz wiedziała już, kogo przypomina jej nieznajoma, jednak zanim do tego doszła, musiało minąć kilka chwil. Przyglądała się przez parę sekund lecącemu Pokemonowi, po czym stwierdziła:
-Chyba warto by pomóc, jak myślisz? - popatrzyła z lekkim zawachaniem na Pichu - Myślę, że delikatny Elektrowstrząs sprowadzi tego stworka na ziemię. Ale delikatny - dodała, wyraźnie akcentując ostatnie słowo.
Potem zajęła się czymś, co interesowało ją o wiele bardziej. Wyjęła Pokedex, poręczne urządzonko, które podróżowało w jej plecaku przez całe Kanto. Dobry pzyjaciel, który pracuje teraz u profesora Oaka jako jego pomocnik, wgrał dla niej dane Pokemonów z Johto zanim wyruszyła w tę podróż. Dlatego też Nathaly nie mogła się już doczekać, kiedy zeskanuje Pokedexem nieznanego sobie Poke-owada. Pewnym ruchem skierowała maszynkę nad głowę.

Trenerka mimowolnie otworzyła usta, czując jednocześnie, że totalnie odjęło jej mowę. Przez łuższą chwilę wpatrywała się w sterczącą we wszystkie strony burzę różowych włosów. Zupełnie nie specjalnie pomyślała, że kiedy przeciętna siostra Joy wstaje z łóżka po niezbyt udanej nocy, to zapewne wygląda właśnie tak... tylko dziesięć razy lepiej.
Zaraz potem spiorunowała ją świadomość, że mimo wszystko to ona doprowadziła różowowłosą nieznajomą do takiego stanu. Szybko wbiegła pomiędzy dwa stworki, chowając po drodze Pokedex i popatrzyła na dziewczynę ze skruchą.
-Najmocniej cię przepraszam - wyjaśniła najszybciej jak tylko umiała - Usłyszałyśmy przypadkiem, że nie możesz zatrzymać swojej Ledyby i chciałyśmy ci tylko pomóc. Nie miałyśmy zamiaru zrobić nic złego...

Pociągęła lekko nosem i uśmiechnęła się nieznacznie. Chwilę potem Nathaly siedziała już po turecku obok nowej znajomej, gładząc swoją małą Pichu po łebku.
-Nie, nie jestem - zaprzeczyła żwawo - chociaż wydaje mi się, że akurat moja mama nie miałaby nic przeciwko. Też była kiedyś koordynatorką i kiedy powiedziałam jej, że wolę raczej zostć trenerką przez trzy dni nie chciała ze mną rozmawiać.
Nathaly zachichotała cicho i wypuściła z ramion Pichu, by mogła pobawić się z Ledybą, jeśli przyjdzie jej na to ochota.
-Więc zaczynasz dopiero podróż? W takim razie pewnie nie miałaś jeszcze okazji wziąć udziału w pokazach? Jestem w Johto dopiero kilka dni. Przyjechałam tu z Kanto, więc nie wiem, czy ostatnio odbywały się w okolicy jakieś konkursy. Szkoda, bo chciałabym zobaczyć cię w akcji. Czy Ledyba to twój nowy Pokemon? Wyglądało na to, że nie do końca chciała cię słuchać. Tak właściwie... - trenerka zająknęła się - jeśli mogę zapytać, czy mi się wydaje, czy jesteś strasznie podobna do siostry Joy?

Trenerka odetchnęła z ulga, widzac ze jednak Pichu i Ledyba odpuscili sobie sprzeczki i bawia sie razem. Do nowej znajomej usmiechnela sie tylko, dyskretnie przemilczajac fakt, ze o charakterze Ledyby i o cechach tego gatunku nie ma zielonego pojecia.
-Wiec pokazy beda w Violet? - ucieszyla sie - To sie doskonale sklada. Tez wlasnie tam wedrujemy. Chce wyzwac na pojedynek tamtejszego lidera. W takim razie na pewno bedziesz miala nasz doping z widowni. Oczywiscie zamierzasz wystartowac?

Dziewczyna zasmiala sie cicho na widok lezacych stworkow. Nie bylo jednak w tym nic zlosliwego, raczej serdeczne rozbawienie. Potem zwrocila sie do nowej towarzyszki podrozy.
-Nie martw sie. W lesie wcale nie musi byc tak zle. Nawet w nocy. Od dziecka mieszkalam w najwiekszym lesie w regionie Kanto i przezylam tam wiele niesamowitych przygod. Wiec gdyby dzialo sie cos niepokojacego, mozesz na mnie liczyc.
Usmiechnela sie do Yukiyo i pomyslala chwilke. Wiec do walki z Falknerem beda jej potrzebne trzy Pokemony... Dlatego wciaz jeszcze musi znalezc jednego podopiecznego.
Wstala z ziemi i posadzila Pichu na ramieniu.
-W takim razie chodzmy juz. Jesli dotrzemy do miasta dosc wczesnie, zdazysz jeszcze potrenowac przed pokazami. I nie przejmuj sie. To ze startujesz po raz pierwszy nie znaczy, ze nie masz szans na zwyciestwo. Jesli tylko odpowiednio sie przylozysz i dopisze ci oodrobina szczescia... - Nathaly ruszyla powoli w dalsza droge, zachecajac druga z dziewczyn by poszla za nia.

Nathaly zastanowiła się chwilę, czy w jakikolwiek sposób dałoby radę nazwać Natu "wielkim lotnikiem". I choć ostatecznie mogłaby zaryzykować z użyciem Teleportacji, to nie wiadomo dokąd atak stworka mógłby ich wyrzucić. W najlepszym razie za najbliższe drzewa, a w najgorszym... nad tym wolała się nawet nie zastanawiać, jednak mimo wszystko nie była zbyt chętna by pojawić się niespodziewanie w gnieździe wściekłych Bedrilli albo tych całych Ariadosów.
-Niestety - pokręciła wreszcie głową - raczej czeka nas wyprawa na piechotę. Ale, hej, nie przejmuj się. Nie wiem jakich opowieści się nasłuchałaś, ale tak na prawdę wędrujący trenerzy niewiele nocy spędzają pod gołym niebem, a już tym bardziej w lesie. Zazwyczaj w końcu trafia się jakieś miasto czy wioska, a jak masz szczęście to może nawet Centrum Pokemon. Tak przynajmniej było w Kanto. Ach, Kanto. To faktycznie przepiękne miejsce. Ale Johto też ma coś w sobie. Zobaczysz, spotka cię tyle przygód, że będziesz musiała się nieźle natrudzić żeby je wszystkie spamiętać.
Trenerka mrugnęła jednym okiem i spojrzała na Yukiyo pocieszająco.
-No nie spinaj się już tak. Rozpalimy małe ognisko i w ogóle nie będzie ciemno, zobaczysz.