Dostałeś damskim butem w głowę. Zasnąłeś. Obudziło Cię poranne słońce, które wpadło do kajuty przez okno. Teraz widziałeś pomieszczenie w całej okazałości. Wszędzie leżały jakieś ubrania, zaraz obok Ciebie zauważyłeś buta, którym dostałeś w nocy. Gdzieś indziej dostrzegłeś stanik. Na środku stała kobieta. Akurat się ubierała.
- Na przyszłość, zachowuj się w nocy trochę ciszej bo Ci coś odetnę. - powiedziała zakładając koszulkę. - Jak będziesz się dobrze zachowywał to może kiedyś zdejmę Ci tą obrożę. Na razie przyzwyczaj się.

- Zobaczymy. Dlaczego Cię uratowałam? Bo mój poprzedni piesek odwiedził tamtą stronę za nieposłuszeństwo. A, że jeden z najlepszych łowców niewolników wrócił do fachu to grzech byłoby nie skorzystać. Miałam dostać tego kto zada Ci ostateczny cios, ale skoro pobiłeś ich wszystkich stwierdziłam, że może nie będziesz takim mięczakiem jak tamten poprzedni. - rozgadała się. Przez ten czas podeszła do Ciebie i nachyliła się po buta. Przez kilka sekund miałeś niezły widok i żal było nie skorzystać. Usiadła na łóżku i zaczęła ubierać buty. Ty ciągle nie mogłeś oderwać wzroku (xD). - Nie słuchasz? - powiedziała i w tej chwili znowu poczułeś ten sam ból co wcześniej. Wróciłeś na ziemie.

- Lepiej będzie dla Ciebie jak usiądziesz. - podeszła i podniosła buta. - Na razie mam dla Ciebie mały teścik. Jest wcześnie rano. Jak wytrzymasz do do południa dostaniesz nagrodę. Gotowy? - nie czekając na odpowiedź potknęła twojej obroży. Ta zaczęła świecić lekko czerwonym światłem. Znowu ból całego ciała, jak wtedy, po walce. Tym razem był trochę mniejszy ale z drugiej strony trzeba było wytrzymać te kilka godzin. Pani Kapitan odpięła twoje kajdany, założyła kapelusz i otworzyła drzwi. - Powodzenia, tylko nie wyżywaj się na niczym w tym pokoju. Jak wrócę ba być w takim samym stanie jak jest teraz, albo nawet lepszym. Możesz tu posprzątać. - powiedziała i wyszła. Zostałeś sam na sam z bólem i burdelem w pokoju (xD)

Do południa udało Ci się posprzątać całą kajutę. Niestety nic ciekawego nie znalazłeś w jej wnętrzu. Jedyne co tu było to kilka książek, jakieś mapy, ubrania i nóż. Ból powoli ustępował... albo zacząłeś się do niego przyzwyczajać, któż wie. Do pomieszczenia wróciła Aisha. W momencie, w którym weszła ból całkowicie minął.
- Jak tam? Widzę, że posprzątałeś.

- Pamiątki po ojcu. - odpowiedziała krótko. Chwilę stała cicho przeglądając jedną z nich. W końcu jednak odezwała się. - Przynajmniej większość z nich. Hmmm... jeżeli chcesz się podlizać tą ciekawością to uprzedzam, że nic z tego nie wyjdzie. Mniejsza, jaką nagrodę byś chciał?

- Dobra. - jej odpowiedź z lekka Cię zdziwiła. - To gdzie idzie chciałbyś ją mięć? Bo bez niej przynajmniej na razie chodzić nie będziesz. - czekając na twoją odpowiedź otworzyła jedną z map i zaczęła ją przeglądać i coś zaznaczać.

- Nie no, żartowałam. Wolę ją na szyi. Przyzwyczaisz się. - powiedział bez emocji dalej skupiając się całkowicie na mapie. Kiedy wspomniałeś czy masz coś zrobić oderwała się od kawałka papieru. - Dobra, w nagrodę, że tak ładnie posprzątałeś możesz wymasować mi plecy. (xD) - Zdjęła kapelusz, pas z mieczem i bronią. Wszystkie rzeczy położyła na mapie. Ściągnęła górną część ubrania i położyła się na łóżku. - Dalej, na co czekasz?

Kiedy usiadłeś poczułeś jej nogę na swojej twarzy, a chwilę późnej pokład poczuł twoją głowę w sobie (taa xD). Chwyciła Cię za obrożę i uderzyła tobą o ścianę. Wyrżnęła z kolanka między nogi (ała ). Wyjęła nóż z buta i przyłożyła Ci do oka.
- Chyba czegoś nie rozumiesz, ja nie pytałam. Masz to zrobić. - puściła Cię. Zsunąłeś się po ścianie na podłogę starając się pozbierać po ostatnim ciosie. Było to trudne, wydawało się, że użyła całej siły, a patrząc na to, że jak cię rzuciła butem to straciłeś przytomność jest ona dość duża. Czułeś się jakbyś umierał. Aisha schowała ostry przedmiot z powrotem do buta i położyła się na łóżku. - Do roboty piesku. Jestem wykończona.